Οκτώβριος του 2010. Όλοι περιμένουν τις δημοτικές εκλογές. Οι νέοι Καλλικρατικοί υποψήφιοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες έχουν βγει στη γύρα και έχουν ξεκινήσει τον αγώνα τους.. Ο κόσμος όμως δεν ενδιαφέρεται. Δεν τρέχει πίσω από κόμματα και διαφόρους σε κόμματα προσκείμενους. Και αυτό όχι από αηδία προς το πολιτικό σύστημα μα διότι όλα βαίνουν καλώς (εναντίον μας) για να δανειστώ και τον τίτλο βιβλίου. Η Ελλάδα ζει και βασιλεύει. Η πράσινη ανάπτυξη δείχνει τα πρώτα της δείγματα γραφής ομορφαίνοντας χωριά και πόλεις.
Κάνοντας την καθημερινότητά μας ακόμα πιο όμορφη. Ο ουρανός μονίμως γαλανός και όλοι τρισευτυχισμένοι. Οι συνταξιούχοι ακόμη μια φορά στους δρόμους όχι για πορεία διαμαρτυρίας μα για να αγοράσουν λίγο χαβιάρι. Παντού ακούγεται υπέροχη μουσική σε ρυθμούς καλοκαιρινούς αν και έχουμε χειμώνα. Τα εμπορικά καταστήματα είναι για πρώτη φορά τόσο γεμάτα, η λέξη λουκέτο έχει εξαφανιστεί από το καθημερινό μας λεξιλόγιο και η αγορά σφύζει από ζωή. Τα ασφαλιστικά ταμεία περιέργως γεμάτα χρήματα δίνουν συντάξεις της τάξεως των 2.000 ευρώ. Αυτή στα κατώτερα επίπεδα. Οι δημόσιοι υπάλληλοι δουλεύουν κανονικά δίχως ίχνος τεμπελιάς και μάλιστα χωρίς ελεγκτικούς μηχανισμούς πάνω από το κεφάλι τους παρά μόνο με τη λογική, την τιμιότητα και τον επαγγελματισμό που τους διακρίνει. Μάλιστα έχουν πάρει αυξήσεις 10% και ετοιμάζονται για άλλο ένα 10% από την 1/1/2010. Οι πεζόδρομοι τα πρωινά άδειοι από νέους.
Μονάχα συνταξιούχοι παππούδες να παίζουν τάβλι. Στις καφετέριες δεν υπάρχουν νέοι να πίνουν φραπέ και μπύρες μιζεριάζοντας αφού όλοι έχουν βρει δουλειά και η ανεργία έχει πέσει κάτω από 1%. Τέλεια δεν είναι; Το τεράστιο και τρομακτικό πριν λίγο καιρό δημόσιο έλλειμμα είναι μηδενικό, η ανάπτυξη έχει εκτοξευτεί στο 18%, ο δανεισμός έχει μηδενιστεί. Γερμανοί, Άγγλοι και Ιάπωνες επιχειρηματίες σχηματίζουν ουρές στην Πλατεία Συντάγματος μπας και καταφέρουν να καταθέσουν μια αίτηση στο Υπουργείο Οικονομικών για να στήσουν μια επιχείρηση στην τέλεια Ελλάδα την οποία 6 μήνες πριν χλευάζανε.
Το μόνο αρνητικό στην υπόθεση είναι ένα πτώμα κρεμασμένο έξω από ένα φανάρι κοντά στην Αρεοπαγίτου. Ένας μεσήλικας με κοστούμι και γραβάτα έχει κρεμαστεί. Πληροφορίες από τας Ευρώπας αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι πρόκειται για έναν τεχνοκράτη με όνομα Χοακίν Αλμούνια. Οι περαστικοί του πετάνε μονόευρα στην τσέπη και αφού τον βρίσουν ( έστω και μετά Θάνατον) του ψιθυρίζουν ένα ειλικρινές ευχαριστώ... Ένας μόνο χρόνος πέρασε από την εκλογή του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και η αλλαγή του κράτους τόσο οικονομικά όσο κυρίως σε θέματα νοοτροπίας μεγάλη.
Η Ελλάδα επιτέλους έχει γίνει Δανία και τη θέση του Αϊ Βασίλη έχει πάρει ο Γιώργος Παπανδρέου. Και ύστερα ξύπνησα. Η Ελλάδα βρίσκεται στη χειρότερη μεταπολιτευτική της κατάσταση, το ΠΑΣΟΚ ναι μεν στην εξουσία αλλά ο κόσμος έχει αηδιάσει και πλέον δεν θέλει καμιά από τις δύο κυβερνήσεις των τελευταίων 30 ετών. Ηχούν ακόμη στα αυτιά μας τα λόγια του Γ. Παπανδρέου ότι τα χρήματα υπάρχουν, η οικονομία μπορεί να σωθεί, ο κόσμος μπορεί να ξαναφάει με χρυσά κουτάλια όπως έκανε και την εποχή του πατέρα του. «Θα περικόψουμε τις δαπάνες, θα περιορίσουμε τη φοροδιαφυγή, θα φορολογήσουμε τους έχοντες, θα κάνουμε αναδιανομή του πλούτου». Όμορφα λόγια, αλλά πριν τις κάλπες με σκοπό την υφαρπαγή της ψήφου. Η πραγματικότητα είναι άλλη και μάλιστα τελείως διαφορετική.
Μείωση συντάξεων, βασικών μισθών, άδειασμα των ταμείων, μερικά ρουσφέτια έτσι για να μην ξεχνιόμαστε και ένα δημόσιο χρέος που δε σταματιέται με τίποτα. Το παραμύθι για πρώτη φορά τελειώνει άσχημα. Και δυστυχώς θα γίνει best seller και θα το διαβάζουμε όλοι στα παιδιά μας και στα εγγόνια μας για πολλά ακόμη χρόνια.
Ελπίζοντας κάποτε να επιστρέψουμε στα 3 γουρουνάκια και στην κοκκινοσκουφίτσα. Δυστυχώς θελήσαμε να γίνουμε Δανία και καταντήσαμε Δανεία.
Category:
