Αναπολώντας παλιές καλές τηλεοπτικές εποχές όταν αντί για μίζερες ειδήσεις για δυστυχισμένους ανθρώπους κοιτούσα σε μια μόλις φρεσκοαγορασμένη έγχρωμη οθόνη τηλεόρασης τα αγαπημένα μου παιδικά, μου έρχεται στο μυαλό η στιγμή που ο Χαχανούλης έστελνε δώρα βόμβες στα υπόλοιπα στρουμφάκια, εκείνα τα άνοιγαν και η βόμβα έσκαγε στο πρόσωπό τους ενώ ο Χαχανούλης γελούσε και μαζί με αυτόν και όλοι εμείς σαν παιδιά.
Σβήναμε την τηλεόραση ( όχι εμείς αλλά οι γονείς μας ) και μας βάζανε για ύπνο γνωρίζοντας πως θα πάμε να κοιμηθούμε απολύτως ευτυχισμένοι. Σήμερα η απλή έγχρωμη οθόνη τηλεόρασης αντικαταστάθηκε από τεράστιες γιγαντοοθόνες, τα παιδικά αντικαταστάθηκαν από τραγικές ηλίθιες και απολύτως αγχωτικές ειδήσεις και δυστυχώς μα δυστυχώς ο Χαχανούλης αντικαταστάθηκε με τρομοκράτες. Δεν πηγαίνουμε ποτέ πια ευτυχισμένοι και χαρούμενοι να κοιμηθούμε.
Το Στρουμφοχωριό έχει γίνει Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ο Μπαρμπαστρούμφ λέγεται Γιωργάκης Παπανδρέου, η Στρουμφίτα θέλει να φτιάξει άλλο χωριό δικό της και μάλιστα θα έχει και την υποστήριξη του συμπαθούς αλλά πάντα κακού Δρακουμέλ και της Ψιψινέλ του. Όλοι εμείς οι υπόλοιποι απλοί πολίτες παραμείναμε στην κυριολεξία στρουμφάκια. Ένας άνδρας δολοφονημένος χωρίς λόγο. Πένθος. Και τι έγινε δηλαδή; Σας είπε κανείς πως δε θα ξαναγίνει; Και πάλι όλα θα ξεχαστούν.Θα σβήσουν από τη μνήμη μας. Όπως τόσα και τόσα άλλα.
Αυτοί που σήμερα φωνάζουνε θα βολευτούν. Αυτοί που σήμερα διαμαρτύρονται θα κουραστούν. Τα κανάλια θα βρίσκουνε πάντα ένα νέο Βατοπέδιο κι ένα νέο Τσοχατζόπουλο να ασχολούνται. Οι εφημερίδες θα αναπαράγουν τα πρωτοσέλιδα τους, όπως οι βουλευτές τα λόγια τους, οι παπάδες θα αρχίσουν να αγοράζουν ποδοσφαιρικές ομάδες, γνωστός δικηγόρος θα φάει πάλι ξύλο από τη γυναίκα του κι ο Ψωμιάδης θα βγαίνει ακόμη κάθε πρωί στην τηλεόραση αλλάζοντας διαρκώς στολές. Και όλοι εμείς που θα αφήσουμε και πάλι την τύχη μας σε άλλους, θα μεγαλώσουμε, θα ασπρίσουν τα μαλλιά μας ξεπληρώνοντας δάνεια, χρηματικά μα κυρίως ρουσφετολογικά και γενικώς πολιτικά, ώσπου θα καταλάβουμε μια μέρα πόσο άχρηστοι, δειλοί και συντηρητικοί ήμασταν, όταν θα δούμε τα παιδιά μας ,να στέλνουνε ή να ανοίγουνε δωράκια...Τουλάχιστον ας γίνουνε απλά οι ταχυδρόμοι.
Η σιωπή αντί της διαμαρτυρίας είναι μια αμαρτία που μας κάνει δειλούς...
Category:
