Αν βαρεθήκατε τη μονότονη ζωή σας και θέλετε να ζήσετε την υπέρτατη εμπειρία, δεν χρειάζεται να κάνετε ελεύθερη πτώση, μπορείτε απλώς να πληρώσετε για να σας απαγάγουν! Αυτό τουλάχιστον προτείνει γαλλική εταιρεία, που με 900 ευρώ σχεδιάζει την απαγωγή σας.
Το σχέδιο, που είναι ειδικά φτιαγμένο για όσους πλήττουν στη ζωή τους, εμπνεύστηκε ένας 28χρονος πριν από έναν χρόνο. Τώρα, δύο άτομα τη μέρα ζητούν να απαχθούν. Σκοπός είναι, βέβαια, η απόλυτη κορύφωση της αδρεναλίνης. Δεν πρόκειται όμως για εμπειρία που προτείνεται σε ανθρώπους ιδιαίτερα φοβητσιάρηδες, ούτε φυσικά σε καρδιοπαθείς, καθώς ο πελάτης βιώνει μια.. ακραία εμπειρία. Την ιδέα πήρε ο νεαρός Τζορτζ Σέξους από την ταινία «Το Παιχνίδι», με πρωταγωνιστές τον Σον Πεν και τον Μάικλ Ντάγκλας.
Οπως αναφέρεται στο σάιτ της εταιρείας Ultime Realite, ο ευκατάστατος πελάτης μπορεί να διαλέξει και διαφορετικό σενάριο για την υπόθεσή του, όπως να γίνει αστυνομικός που κυνηγά έναν φυγά ή να παίξει ανθρωποκυνηγητό με έναν έμπορο ναρκωτικών. Στο συνηθισμένο σενάριο πάντως της απαγωγής τα πράγματα είναι πιο... απλά: ο πελάτης, αφού συμπληρώσει το απαραίτητο συμβόλαιο, αναμένει την απαγωγή του μέσα στους επόμενους δύο μήνες, ώστε να υπάρχει το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού. Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα κάποιοι τον παρακολουθούν και σε ανύποπτη στιγμή τον πιάνουν, του δένουν τα μάτια και τον μεταφέρουν, μέσα σε πορτμπαγκάζ αυτοκινήτου, σε ένα σκοτεινό και υγρό δωμάτιο. Εκεί τον κρατούν μέχρι έντεκα ώρες.
Ολα αυτά συμβαίνουν με τρόπο που εξασφαλίζει 100% την ασφάλεια του εθελοντή, ενώ οποιαδήποτε στιγμή δεν νιώσει καλά μπορεί να σταματήσει τη δοκιμασία. Αυτά προσφέρονται στην τιμή του πακέτου, αλλά αν το θύμα θέλει να πληρώσει επιπλέον, μπορεί να παραμείνει για περισσότερο όμηρος ή και να απελευθερωθεί με τη βοήθεια της αστυνομίας.
Οπως λέει ο εμπνευστής του πρωτότυπου σχεδίου, όλα κανονίζονται σύμφωνα με τις επιθυμίες των πελατών, οι οποίοι είναι συνήθως ευκατάστατοι άνθρωποι που θέλουν να ξεφύγουν από τη μονοτονία της καθημερινότητας.
http://trelokouneli.blogspot.com/2010/03/blog-post_6388.html